On the way to Mount Everest Base Camp

Deze morgen vertrokken we voor een 6 uur durende rit naar Mount Everest Base Camp.
Dit is echt het dak van de wereld, met het hoogste klooster ter wereld, Rombuk Monastery en een grot waar Padmasambhava nog gemediteerd heeft.
De rit brengt ons langs vele bergpassen, de eerste pas heeft een hoogte van 4720 meter maar de volgende is al 5200 meter hoog en nog steeds hebben we geen sneeuw. Dat zouden we ons in Europa niet kunnen voorstellen.
Het landschap hier is ook veel dorder en woestijnachtiger, met hier en daar een oase van groen, of gele velden van koolzaad.
Het lijkt zo op Ladakh, ook de stijl van huizen, alleen in Ladakh heb je nog een veel beter zicht op de sneeuwbergen.
Ik hou echt van deze stijl van natuur.
En dan komen we op onze tweede pas aan, Gyasto pass 5200 meter, en ja hoor zien we onze eerste sneeuwtoppen. Maar als we uitstappen dan voelen we echt het temperatuurverschil bij een uur geleden, daar was het nog heel warm … maar hier is het een ijskoude, snijdende wind … maar een heel mooi uitzicht ;-)… genieten.

Dan komen we aan bij Base Camp, 5200 meter hoog, we gaan eerst door naar de grot waar Padmasamhava, Guru Rinpoche, veel gemediteerd heeft. Toeval of niet is het volgens de Tibetaanse kalender vandaag ook Guru Rinpoche day, wat ons bezoek nog specialer maakt.
We kunnen de Everest niet zien want hij zit volledig in de wolken ☹.
Het klimmen naar boven naar het klooster is hier wel iets zwaarder op deze hoogte … af en toe heb ik toch wel even ademnood maar de motivatie om te mediteren is zo groot dan we dat erbij nemen. We komen eerst in een tempeltje met oude muurschilderingen waarbij oa ook terug Milarepa, hij toont ons de weg, want morgen gaan we daar heen. En dan moeten we door een gat in de groot afdalen in de grot. De vele boterlampen maken dat het snikheet is in de grot! Vesten en pulls hadden we buiten echt nodig maar hier is dit echt overbodig.
Wat een krachtige plaats! Zo’n energie die hier hangt … na onze meditatie klommen we weer omhoog. Toen we buitenkwamen stond de Everest daar zonder één wolk, prachtig in het maanlicht !
Wat een mooie en bijzondere dag!
Na de afdaling kwamen we aan in ons hotel … wel ooit moet het een mooi hotel geweest zijn maar nu … water overal, vuil niet te beschrijven en gelukkig hadden we slaapzakken mee want zonder zou je echt niet in dit bed willen kruipen … Ja dit is ook Tibet, dat weet ik van vroeger dat nemen we erbij hé.
Ik was wel een beetje bang om op 5200 meter te slapen wat dit zou doen … maar alles liep goed, het draaien in het bed voelt soms alsof je een marathon gelopen hebt, maar dat is het minste ;-).