A special Sakya Monastery

Op de planning van vandaag stond normaal enkel de terugrit naar Lhasa, met vandaag het stuk Tingri naar Sigatse. Maar ik vroeg aan de gidsen of we onderweg niet konden stoppen aan een klein klooster om te mediteren speciaal voor mijn overleden vriendin. In het Boeddisme geloven ze dat de fysieke dood, de uiterlijke dood is, maar daarna heb je ook de innerlijke dood waar het bewustzijn ook stap per stap in elkaar opgaat om zo het lichaam te verlaten. Dus zij zit nu in dat proces en ik vond het belangrijk om te bidden en te mediteren voor haar en dat gaat het gemakkelijkst in een klooster.
Wat een geschenk was dit klooster. Vanaf we door de ingangspoort kwamen bij de stupa voelde ik al dat is de plaats waar we moeten zijn – zo een energetisch klooster. En wat erna volgt is alleen maar meer en meer bijzonder.
De naam van het klooster is Tartangmoche monastery, van de Sakayapa Lineage in Lhatse, en de naam van de abt is Khen Rinpoche of LamaThakpa.
Op de binnenplaats stond een groot beeld van witte Tara, en zoals vele onder jullie weten heb ik daar een verbintenis mee … daarom noemt mijn bedrijf ook Tarayogini.
In de assembly hall zagen we een Vajrayogini (deity van onze practice) en een Tara wat voor mij nogmaals een bevestiging was dat dit een goede plaats was om te mediteren. Het is het eerste beeld en dan nog zo’n groot van Vajrayogini die we zagen in Tibet.
We mediteerden met de groep om mijn vriendin te ondersteunen in haar loslaat proces van het leven … wat het loslaten van het aardse is het moeilijkste wat we te doen hebben als we sterven. Alleen denk ik dat ik door mijn verdriet dit niet zou gekunnen hebben maar door de draagkracht van de groep is het mooi gelukt … hopelijk helpt het haar ook.

Na de meditatie kwamen we buiten en toen kregen we een mooi geschenk. We konden in een andere tempel binnengaan en een zuiveringritueel krijgen van de Abt. Onze gids noemt het een spirituele wasbeurt … Bovengekomen aan de trap zagen we da Abt zitten, een redelijke jonge man maar een heel energetische krachtige lama.
Eerst kregen we water waar we ons mond mee moesten spoelen, en dan konden we voor de Abt plaats nemen terwijl hij gebeden reciteerde. Ik kon hem niet aankijken, ik voelde me echt klein en nederig. Ik sloot toen maar mijn ogen en mediteerde om de recitaties van hem en plots voelde ik dat ze water over ons hoofd deden …. Het leek wel of het water bleef druipen … na afloop mochten we nog voor een kata en een zegening bij de Abt, waw dit was echt een krachtig gebeuren. De hele groep was ervan onder de indruk.
Nadien heb ik nog bij de Abt geweest met de naam van mijn vriendin en gevraagd voor gebeden voor haar, die hij ook onmiddellijk gedaan heeft.
Ernaast was een kamer gewijdt aan de 21 Tara’s en dit was het einde van ons bezoek aan een heel krachtige plaats!
Niet gepland maar zo mooi dat we dit konden ervaren.

Na de lunch zetten we onze weg verder naar Shigatse, door de dorre maar mooie Westen van Tibet. Wat is dit toch een spiritueel land!
Ik wist dat dit een belangrijke reis zou worden en ik wil de processen van medereizigers niet blootgeven maar voor ieder van ons is dit een opkuis van vele zaken uit het verleden. Dank je Tibet voor wat je ons brengt!