Chengdu, een wereldstad hmmm....

Vandaag hadden we nog een rustdag voordat we vertrekken voor onze eerste trip, de kruidenreis in Amdo, Tibet.
Ik had gepland om een beetje te werken – mails beantwoorden, voorbereidingen voor het najaar … maar ja vergeten dat we in China zijn natuurlijk waar alles of bijna alles gecensureerd is – geen hotmail, geen telenet webmail, geen messenger, geen facebook, geen toegang tot mijn eigen website … pfff.

Dus besloot ik maar om met de groep mee op verkenning te gaan in Chengdu. Het zal zo moeten zijn zeker ... genieten en niet werken ;-).
Onze eerste grote ontdekking, niemand spreekt hier Engels, ook niet het hotel, in de taxi’s … meer nog als je vraagt of ze Engels spreken trekken ze zich beschaamd achteruit alsof je het over een bepaalde ziekte hebt.
Hier en daar kom je iemand tegen die een soort vertalingsmodule heeft op zijn GSM waarmee je dan een heel klein beetje in communicatie kan gaan.
Gelukkig had Thinkhar de dag ervoor op een blaadje in het chinees geschreven waar we naartoe konden en met een kaartje van het hotel waar het adres opstond in het Chinees konden we terugkeren.
Onvoorstelbaar, dit noemen ze dan een wereldstad waar ongeveer 7 miljoen mensen wonen.

We gingen naar een tempel toeristisch was maar toch mooi, the wuhou shrine.
Dit werd in 223 AC gebouwd en is nu één van China’s mooiste museums.
De chinezen zijn wel goed in mooie tuinen en parken aanleggen, dus het was dan ook een aangename wandeling … weg van het drukke Chengdu.
Daarna nog wat aankopen gedaan voor ons vertrek naar Tibet.
En terug naar het hotel.